شیوع کاهش شنوایی و عوامل موثر بر آن در بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به بیمارستان نقوی، مرکز دیابت گلابچی و بیمارستان متینی شهرستان کاشان در سال ۹۲

مقدمه: کاهش شنوایی یکی از علایم دیابت می باشد که پژوهش های متعدد انجام شده روی آن یافته های متناقضی را در برداشته است، پژوهش حاضر با هدف تعیین فراوانی و عوامل موثر بر کاهش شنوایی در بیماران مبتلا به دیابت انجام شد. مواد و روش ها: در مطالعه ی مقطعی حاضر 80 بیمار مبتلا به دیابت و 80 فرد سالم که از نظر سن و جنس همسان سازی شده بودند، پس از اخذ رضایت نامه به مطالعه وارد شدند. ادیومتری برای بیماران مبتلا به دیابت و گروه کنترل در فرکانس های hz250، hz500، khz1، khz2، khz4 و khz8 به عمل آمد و آستانه ی شنوایی تا سطح 20 دسی بل به عنوان شنوایی طبیعی در نظر گرفته شد. سن، جنس، نمایه ی توده ی بدن و طول مدت دیابت نیز برای هر بیمار ثبت شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون مجذور کای و آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: کاهش شنوایی در فرکانس های بالا در بیماران مبتلا به دیابت شایع تر از گروه کنترل بود (001/0p=)، ارتباطی بین نمایه ی توده ی بدن و طول مدت دیابت با کاهش شنوایی در بیماران دیابتی وجود نداشت. نتیجه گیری: در پژوهش حاضر، کاهش شنوایی در فرکانس های بالا در دیابتی ها شایع تر از افراد سالم می باشد. انجام بررسی های مشابه با در نظر گرفتن فاکتورهای مخدوش کننده علاوه بر مشخص نمودن عوامل موثر بر کاهش شنوایی در بیماران دیابتی، از عوارضی مانند کاهش ارتباط اجتماعی جلوگیری می نماید.